که از فرط نزديکی
واصله اش ميپنداری،
ليک ندانستی فاصله از جنس نرسيدن است
و
وصول ، عندالمطالبه
فاصله ، بينهايتِ صفر تا يک است که ناپيمودنی است
و
وصول قدم بر يک نهادن در لحظه ی طلب
ليک حال که در يک فرود آمدی ،
بدان که در صفری
و
آن لحظه که در صفر بودی ،
در يک .
و صفر و يک واحد است
و فرق اين دو فقط علم بدان است که رسيدی
پ.ن ؛ ر.ک.کامنت؛ سجاد :
" و فاصله چيست جز انديشه ی راه
و دوری چيست جز لحظه ی قبل از آغاز مسير
و کدام مطلوب است اينچنين طالب
که راه و مسير و قصد و طلب ،
همه در ساحتش رنگ ميبازد ! "